Logopedie omvat de preventie, het onderzoek en de behandeling van stoornissen en beperkingen inzake communicatie.
Articulatiestoornissen: vb. niet of foutief uitspreken van bepaalde klanken (weglating, vervanging of vervorming van klanken), moeilijkere verstaanbaarheid, articulatiemoeilijkheden ten gevolge van schisis…
Mondademen, duimzuigen, tongpersen en foutief slikken zijn voorbeelden van afwijkende mondgewoonten. Als gevolg kan een articulatieprobleem ontstaan. Gebitsafwijkingen gaan hier ook vroeg of laat met gepaard. Een samenwerking met tandarts en orthodont is dan essentieel.
Taalbegrip: vb. moeilijk begrijpen van gebaren, woorden, zinnen en verhalen; moeite met opdrachtbegrip…
Taalproductie: vb. beperkte woordenschat; problemen met: woordvinding, zinsbouw, opbouw van een verhaal, woordvorming (vb. meervouden, verkleinwoorden), het uiten van gevoelens; …
Soms kan het proces van leren lezen, spellen en rekenen voor moeilijkheden zorgen. Kinderen kunnen moeilijk tot automatisatie komen. Logopedie kan een hulp zijn om intensief in te zetten op het stimuleren van deze vaardigheden.
Wanneer kinderen de overstap maken naar het eerste leerjaar is het belangrijk dat zij de voorbereidende vaardigheden onder de knie hebben. Enkele voorbeelden van lees- en schrijfvoorwaarden: vb. rijmen, woorden hakken en plakken, klanken en woorden herkennen, verschillen tussen klanken en woorden horen… De rekenvoorwaarden houden volgende vaardigheden in: vb. rekenbegrippen (vb. eerste, laatste, op/onder, meer/minder…), tellen…